كفپوش اصطلاح كلي براي پوشش دائمي يك طبقه يا كار نصب خريد كفپوش چنين پوشش كف است. پوشش كف اصطلاحي است كه به طور كلي هرگونه مواد تكميل شده روي يك ساختار كف را براي ايجاد سطح راه رفتن توصيف مي كند. هر دو اصطلاح به جاي يكديگر استفاده مي شوند اما پوشش كف بيشتر به مصالح گشاد اشاره مي كند.

مواد تقريباً هميشه به عنوان كف طبقه بندي مي شوند شامل فرش ، لمينت ، كاشي و وينيل.

فهرست
1 زير زمين
2 مواد كفپوش
2.1 فرش
2.1.1 روشهاي نصب
2.1.2 زيرانداز فرش
2.2 كفپوش چوبي
2.3 لمينت
2.4 كفپوش تركيبي
2.5 كفپوش سخت
2.5.1 بتن صيقلي
2.6 كفپوش مقاوم
2.7 كفپوش پليمري بدون درز
3 كفپوش پايدار
4 ويژگي
5 همچنين ببينيد
6 مراجع
زير زمين
مقاله اصلي: زيرزمين
كف زير كف را كفپوش مي گويند كه از كفپوش پشتيباني مي كند. كفهاي فرعي خاص قيمت كفپوش pvc مانند كفهاي شناور ، كفهاي بلند يا كفهاي سرپوشيده ممكن است بر روي زير زميني ديگر كه مقاومت سازه اي را ايجاد مي كند ، قرار داده شود. كفهاي زير طبقه (زيرزميني) يا طبقه همكف در ساختمانهاي بدون زيرزمين به طور معمول داراي طبقه زيرين بتني هستند. كفهاي فرعي (درجه بالاي زمين) به طور معمول داراي يك زير تخته سه لا هستند.

مصالح كف سازي
انتخاب مواد براي پوشش كف تحت تأثير عواملي مانند هزينه ، استقامت ، عايق صوتي ، راحتي و تميز كردن است. برخي از انواع كفپوش ها نبايد از درجه پايين تر ، از جمله ورقه ورقه و چوب سخت به دليل آسيب احتمالي ناشي از رطوبت ، نصب شوند.

طبقه زير ممكن است به گونه اي به پايان برسد كه بدون هيچ كار اضافي قابل استفاده باشد ، نگاه كنيد به:

كف خشتي خشتي يا سفالي
طبقه همكف جامد ، تراز كردن سيمان / پوشاندن / لايه هاي گرانوليتي ، [1] بتن هاي اصلاح شده با پليمر و لايه هاي ترازكننده / پوشيده. [2]
فرش
فرش يك پوشش كف نرم است كه از الياف فرش محكم يا الياف منگنه ساخته شده است. فرش به پوشش ديوار به ديوار اشاره دارد ، در حالي كه فرش به سادگي براي پوشاندن يك فضا استفاده مي شود. اين نوع كفپوش به طور معمول در داخل خانه استفاده مي شود و مي تواند در هر دو منطقه با رفت و آمد زياد و كم استفاده شود. معمولاً 15 تا 18 سال طول مي كشد تا نياز به تعويض داشته باشد. كيفيت فرش معمولاً بر اساس وزن صورت يا تعداد الياف موجود در اينچ مربع اندازه گيري مي شود. هرچه وزن صورت بيشتر باشد ، فرش داراي رنگ فرش بيشتري خواهد بود. [3]

فرش ها داراي مواد مختلفي از جمله پشم ، نايلون ، الفين و پلي استر هستند.

انواع مختلفي از فرش مانند پيچش وجود دارد كه معمولاً به آن بربر گفته مي شود. فرش پيچشي از الياف پيچ خورده اي تشكيل شده است كه در پشت فرش قرار گرفته اند. معمولاً در مناطق كم تردد استفاده مي شود. نوع ديگر فرش ، فرش هاي حلقه دار است كه از الياف حلقه اي تشكيل شده در پشت فرش تشكيل شده است. اين نوع فرش معمولاً در مناطق پر رفت و آمد استفاده مي شود زيرا تميز كردن آن آسان است. [استناد لازم است]

چهار عرض مشترك براي كالاهاي فرش وجود دارد: عرض 6 اينچ ، عرض 12 اينچ ، عرض 13 اينچ اينچ و عرض 15 اينچ. [نياز به ذكر منبع]

روش هاي نصب
امروزه دو نوع اصلي نصب فرش وجود دارد: نصب بدون چسب و چسب مستقيم. نصب بدون تاك زماني اتفاق مي افتد كه نوار چسبي در اطراف يك اتاق نصب شده و فرش بر روي نوارهاي چسبي كشيده شده تا در جاي خود ثابت بماند. قبل از اين روش نصب ، فرش در طول نصب با منگنه چسبانده مي شد ، به همين دليل روش جديد نصب بدون چسب ناميده مي شود. زيرا ديگر نيازي به ميخ در وسط كف نداريد. چسب مستقيم هنگامي رخ مي دهد كه چسب مخصوص فرش را روي سطح بماليد و سپس فرش را روي چسب بچرخانيد تا در جاي خود ثابت بماند.

زيرانداز فرش
مي توانيد پد را در زير فرش قرار دهيد تا راحتي بيشتري ايجاد كرده و عايق صوتي ايجاد كند. سطح راحتي با توجه به نوع مواد استفاده شده ، كه مي تواند شامل فوم حافظه و رينگ رينگ لاستيكي باشد ، تعيين مي شود. [استناد لازم است]

لايه فرش بر حسب تراكم بر حسب پوند رتبه بندي مي شود. به عنوان مثال ، مي توانيد يك تخته فرش با تراكم 8 پوند بخريد ، كه نرم تر از يك فرش با تراكم 10 پوند است. فرش هاي نرم تر براي راه رفتن احساس بهتري دارند اما دوام فرش را كه بالاي آن قرار دارد فدا مي كنند. هرچه تخته فرش متراكم تر باشد ، عمر فرش بيشتر مي شود. [استناد لازم است]

https://en.wikipedia.org/wiki/Flooring